یک روش خطرناک فیلمی است با محوریت رواشناسی که در آن به بخشی از زندگی و مباحثات دو روانکاو برجسته دنیا فروید و یونگ می پردازد. اگر از علاقمندان به روانکاوی، روانشناسی و مباحث پیرامون ذهن و کارکردهای آن هستید فیلم یک روش خطرناک می تواند گزینه خوبی برای شما باشد

یک روش خطرناک یک درام تاریخی محصول سال ۲۰۱۱ به کارگردانی دیوید کراننبرگ فیلمساز کانادایی و با حضور بازیگرانی همچون کیرا نایتلی، ویگو مورتنسن، مایکل فاسبندر و ونسان کسل است. فیلمنامه توسط کریستوفر همپتون از نمایش‌نامه سال ۲۰۰۲ او به نام درمان سخنگو اقتباس شده است و در آن به فسلفه، اخلاق و روانشناسی پرداخته می شود. .
داستان این فیلم در سال 1904 می گذرد در این سال کارل یونگ (با بازی مایکل فاسبندر) با یک بیمار روسی مبتلا به هیستری به نام سابینا اسپیلرین (با بازی کیرا نایتلی) آشنا می‌شود که از لحاظ روانی دچار مشکلات فراوانی است. سابینا در رفتار و حرکاتش تعادلی ندارد و حرکت‌های مداوم بدن و نگاه‌های نگرانش حاکی از آن است که وی از لحاظ ذهنی به شدت آشفته است. .
یونگ با استفاده از روش «گفتار درمانی» سعی می‌کند تا ذهن پریشان سابینا را آرام کند تا زمینه را برای بازگو کردن اتفاقاتی که منجر به ایجاد مشکلات در ذهن او شده را باز کند. پس از مدتی تلاش، یونگ سرانجام موفق می‌شود تا با استفاده از روش گفتار درمانی، به گذشته تکان دهنده سابینا پی ببرد. سابینا در گذشته توسط پدرش مورد آزار و اذیت قرار گرفته بود و به همین جهت اکنون تعادل عصبی ندارد. این مسئله باعث می‌شود تا یونگ سراغ استاد علم روانشناسی یعنی زیگموند فروید (با بازی ویگو مورتنسن) را بگیرد و از او دربارهٔ نظریه اش مبنی بر رابطه بین مشکلات جنسی و آشفتگی ذهنی اطلاعات کسب کند. اما این کسب اطلاعات در ادامه تبدیل به اختلاف نظر بین این دو می‌شود.
می دانیم که یونگ و فروید زمانی که هم را ملاقلات می کنند بیش از یازده ساعت صحبت کرده و به دوستان نزدیکی تبدیل می شوند. نگاه فروید به یونگ به گونه ای بوده که قصد داشته تا او را جانشین خود در علم و مکتب روانکاوی معرفی کند و البته اختلاف نظرهایی بین این دو در نهایت باعث جدایی یونگ از فروید و بنیانگذاری روانشناسی تحلیلی از سوی او می شود. این اختلافات به گونه ای در فیلم یک روش خطرناک به تصویر کشیده شده است.

.با توجه به گفتگوهای تخصصی در این فیلم بین شخصیت ها خصوصا فروید و یونگ این اثر یک اثر ویژه روانشناسان و دوستداران دانش روانشناسی است و ممکن است عموم مخاطبان نتوانند با آن ارتباطی برقرار کنند. حرکات ویگور مورتنسن بازیگر نقش فروید بسیار جالب توجه است و به حرکات و رفتارهایی که از فروید می شناسیم بسیار نزدیک. می توان گفت شخصیت فروید و یونگ تا حد زیادی به شخصیت های واقعی آنان نزدیک شده است هر چند که به تصویر کشیدن چهره های مطرح علم بر روی پرده سینما همواره کار بزرگی بوده اما این فیلم نمره موفقیت نسبی را در این زمینه کسب می کند.
جدای از مباحثات روانکاوانه در این فیلم و این که این اثر چه میزان به جایگاه واقعی فروید پدر روانکاوی و یونگ بنیانگذارروانشناسی تحلیلی پرداخته است یک روش خطرناک از این نظر جالب توجه است که برخورد دو تن از بزرگترین چهره های روانشناسی و به طور دقیق تر برجسته ترین نام های رویکرد روانکاوی در این فیلم را به تصویر می کشد. مسئله ای می تواند هر علاقمندی به دانش روانشناسی را به دیدن این فیلم ترغیب کند. در کنار این مسئله باید به درام قدرتمند فیلم هم اشاره داشت که می تواند برای اهالی سینما نیز جذاب باشد..