خودارضایی از دیدگاه روانکاوی

خودارضایی چیست؟
در ابتدا باید بدانیم که ما از کجا و چه سنی مستعد خودارضایی می شویم؟

فروید پدر علم روانکاوی است. او بر این باور است که برقراری رابطه ی جنسی در انسان از دو خاستگاه است یکی خاستگاه فیزیولوژیک و غریزی و دیگری خاستگاه و ماهیت نفسانی و عاطفی انسان.
بنابراین در خاستگاه فیزیولوژیک هورمون ها و رشد بدن می تواند عامل بروز نیازها و رفتارهای جنسی باشند، مثلاً این دوران که در دو جنس “بلوغ” نام دارد در خانم ها در سن 18 سالگی و در آقایان در سن 21 سالگی به آخرین مرحله ی خود می رسد.
در طول 7 سال اول زندگی هر فرد، نیروی جنسی در یک پسربچه در تمام قسمت های بدن او توزیع می شود. از 7 تا 14 سالگی به اعضای تناسلی انتقال می یابد. در پسرها در بیضه ها و در دخترها در تخمدان ها. در این زمان هم تفاوت های زنانه و مردانه بروز می کنند.
پس از گذر از تفاوت های ظاهری مثل سینه های دختران – صدای درشت پسران – موی صورت و … کم کم اسپرم ها تولید می شوند. اسپرم ها در سن 18 سالگی شروع به بالغ شدن می کنند و در سن 21 سالگی مرحله ی بلوغ آنان تکامل پیدا می کند. در این زمان رشد بیضه ها و غدد ترشحی داخلی بدن به آخرین حد خود می رسد.
این غدد جنسی با سایر غدد داخلی بدن بسیار ارتباط داشته و پیام های مختلفی را به اعضای دیگر بدن منتقل می سازند. مثلاً این غدد مسئول تنظیم (کلسیم، فسفر، شکر و از همه مهم تر عملکرد جنسی) فرد می باشند.
اگر این هورمون ها درست فعالیت نکنند، انسان آماده ابتلا به بیماری های زیادی می گردد. مهم ترین غده درون ریز بدن ما غده هیپوفیز است. این غده توانایی آن را دارد که به کل غدد درون ریز شدت و یا کثرت عمل وارد نماید.
غده هیپوفیز ضمناً یکی از مهم ترین غدد جنسی بدن است. محور اصلی کنترل فعالیت های بیضه ای/ تخمدان است، کنترل کلیه ی تنظیمات جنسی در بدن خانم ها و آقایان را به عهده دارد. در مردان از زمان بلوغ و در زنان از زمان رشد تخمک گذاری آغاز به فعالیت جدی جنسی می نماید.
بنابراین در همه موجودات از جمله انسان هورمون های جنسی سبب ایجاد احساسات زنانه یا مردانه می شوند و چون انسان دائماً در حال تغییرات انرژی خود است، بنابراین حتی قوای جنسی او هم دارای تغییر و شدت و ضعف است. اندام های جنسی انسان انرژی را تولید می کنند و این انرژی در او تمایلات جسمانی و جنسی را ایجاد کرده و سبب چرخه ی تولید مثل می گردد. افکار و تصورات جنسی به عنوان مواد اولیه ی تولید اسپرم و انرژی جنسی عمل می کنند.
زندگی یک انسان از تلفیق یک اسپرم با تخمک شکل می گیرد. در هر بار انزال مردان حدود N میلیون اسپرم از دست می رود و تنها یک اسپرم کافی است تا نطفه شود.
حال اگر این چرخه ی زیستی را بدون توجه و مراقبت در زمان نامناسب و به روش نامناسبی استفاده نمایید درست مثل آن است که درخت به بار نشسته را از بار نشستن میوه هایش جلوگیری نماییم و نگذاریم میوه رسیده و آبداری تحویل دهد. پس انسان هم چه زن و چه مرد اگر در سنی که فیزیولوژیک جنسی او شکل می گیرد به طور ناصحیحی آن را به کار بگیرد، دچار اختلال و اشکالات و بیماری های جنسی خواهد شد و در آینده او و حتی چرخه ی تولید مثل او اثر خواهد داشت.
اگر افراد قبل از آنکه به بلوغ کامل برسند انرژی جنسی خود را هدر بدهند یا با روش هایی غیر استاندارد و سلامت فعل و انفعالات جنسی خود را شروع نمایند، قطعاً باید منتظر وقایع غیرمنتظره ای از ثمرات این روش های غیر استاندارد باشند.
در ورزش هایی مثل بوکس (90 روز جلوگیری از رابطه جنسی) در فوتبال ( 3 روز قبل از بازی و در مسابقات المپیاد) مربیان مدت زمان های خاصی را از روابط جنسی ورزشکاران ممانعت می کنند تا با توان بیشتری به مسابقه خود ادامه دهند. پس نیروی جنسی یکی از مهم ترین و قوی ترین نیروهای انسان محسوب می شود که دارای افول و صعود است.

خودارضایی در آقایان
در گذشته مردان یونان باستان تا سن 140 سالگی عمر می کردند. اما هورمون تسترون که یکی از مهم ترین هورمون های تحریکی (خشم، عصبانیت، قوای مردانه، قدرت بدنی) و جنسی محسوب می شود با خودارضایی، آزار و اذیت های جنسی، غذاهای صنعتی، استفاده از روش ها و هورمون های مصنوعی، استفاده از هورمون های غذایی در پرورش دام و طیور سن مردان و سالخوردگی را بسیار کمتر نموده است و از همه مهم تر سن جنسی و سلامت جنسی و قدرت نعوظ مردان را تا 35 سالگی رسانده و این یک فاجعه است. تمامی تحرکات جنسی دانشمندان مشغول به کار خود را دائماً زیر نظر دارد تا بتواند بر عملکرد آنها نظارت بیشتری داشته باشد.
کسانی که پایه گذار افکار نوین جنسی بوده اند به خوبی می د انند که انسانی که دائماً در افکار جنسی به سر می برد دائماً غده اصلی و پرکار مغز خود (هیپوفیز) را مجبور به ترشح ماده ای دوپامین ( dopamine) و پرولاکتین (prolactin) کرده و این دو هورمون که اثر متقابل دارند دائماً در حال تعدیل یکدیگرند. خستگی مغزی و فشار مغزی کم کم سبب کندذهنی افرادی که دائماً در حال افکار جنسی هستند و خودارضایی می نمایند می شود.
دوپامین سبب ایجاد احساس هیجان و برانگیختگی جنسی شده و پرولاکتین باعث ایجاد احساس رضایت و راحتی و ارضا شدن می شود. وقتی که شخص بعد از برانگیختگی جنسی به اوج لذت رسید، بدن می داند که برای خنثی کردن دوپامین، پرولاکتین آزاد کند طوری که ما احساس راحتی و رضایت خواهیم داشت. در زناشویی این عمل با عشق و محبت و رضایت دو طرف است اما در خودارضایی حدود 100 درصد کمتر است و احساس شرم و گناه و اشتباه و تباهی و پوچی جایگزین آن می شود. پس از تکرار چرخه معیوب خودارضایی که فرد را به شدت گرفتار خود می سازد، فرد احساس پوچی و بی مغزی و بی هویتی کرده و حتی تصمیمات مهم زندگی اش را نمی تواند به راحتی بگیرد و دچار فروپاشی روانی و فکری می گردد. به شدت اعتماد به نفس خود را پایین می بیند و شخصیت خود را سرخورده و تحقیر شده می یابد.

خودارضایی از دیدگاه روانکاوی
بد نیست بدانید که تعداد بی شماری از مردها به دلیل عمل منفور خودارضایی دیوانه شده اند. وقتی انزال به واسطه خودارضایی پدید می آید، حرکات کرم وار جذب می شوند که این حرکات برای هر مردی قابل درک است و به واسطه خالی بودن کیسه های منی، این کیسه ها سعی می کنند تا خود را پر کنند و به همین دلیل هوای مرطوب از طریق آلت تناسلی مردان یا همان حرکات کرمی شکل جذب می شود. سپس این سیگنال ها به مغز فرستاده می شوند به همین دلیل مایع مغزی زیادی در این میان از بین می رود، و در نتیجه فرد از نظر ذهنی خسته می شود.
مغزی که پر از هوا شود دیگر توانایی تفکر ندارد و قابلیت های ذهنی خود را به طور 100% از دست خواهد داد. به همین دلیل ما هم این عمل نادرست را محکوم می نماییم. یکی از دلایل جبهه گیری ادیان در مقابل این عمل به خصوص دین اسلام هم ضرر صد در صدی آن به سلامت عقلی مردان است.
اسید دی اکسی ریبونوکلئیک ( Dioxy ribonucleic asid) DNA اسپرم ها حاوی رمز ژنتیکی، آنزیم ها، کلسیم، فسفر و نمک های بیلوژیک (Ribonucleigacid) یا اسید ریبونوکلیک RNA و تستوستیرون می باشند.
زمانی که خودارضایی صورت می گیرد کلیه ی این اجزای حیاتی از بدن فرد بیرون کشیده می شود و اگر فرد در دوران بلوغ قرار داشته باشد امکان رشد کافی را پیدا نمی کند و نیرویی که در این مواد وجود دارد جذب نشده و از بدن او خارج می شوند.
از آنجایی که میزان زیادی کلسیم به همراه منی از بدن خارج می شود فرد احساس خستگی شدید در استخوان ها می کند و حتی دچار کوفتگی شدید می شود.
گلبول های قرمز خونی و پلاکت ها در مغز استخوان تشکیل می شوند. فرد جوانی که خودارضایی می کند، اجازه نمی دهد که مایع مغز استخوان به خوبی شکل بگیرد و باید تا آخر عمر خود شاهد عواقب آن از جمله پوکی استخوان و پایین بودن پلاکت یا گلبول های قرمز خونش باشد. زمانی که فسفر بیش از حد طبیعی به واسطه ی خودارضایی از بدن خارج می شود مشکلات عصبی از قبیل رعشه برای فرد ایجاد می شود.
در زمان خودارضایی لسیتین نیز از بدن خارج می شود که این امر سبب فرسودگی سیستم عصبی می شود و به مرور زمان موجب بدحالی، ضعف اعصاب و مرگ تدریجی سلول های عصبی می گردد.
دکتر اسپاتیک متخصص برجسته کالبدشناسی آمریکایی و رئیس جامعه عصب شناسی نیویورک در کتاب خود با عنوان انرژی خالق، اظهار می کند که جنون های متفاوتی به واسطه ی خودارضایی و آزار و اذیت های جنسی پدید خواهد آمد، چرا که مایع مغزی ابتدا سرشار از لسیتین است و سپس به واسطه انزال غیرمترقبه، از لسیتین خالی می شود و به این دلیل به جای آن باید از سایر بافت ها و اعصاب موجود در مغز استفاده نماید.
در هر بار انزال آقایان حدود 300 تا 400 میلیون اسپرم با مقاوم بالایی از انرژی از دست می رود. پروستات که غده ای در زیر مثانه است مایعی به نام منی ترشح می کند ( شیری رنگ یا سفید کدر- لزج) که انتقال دهنده اسپرم است.
تقریباً تا 21 سالگی رشد این غده کامل می شود و وقتی فرد به بلوغ کامل می رسد ( در مردان 21 سالگی) و دست به خودارضایی می زند قطعاً مستعد بیماری های ناتوانی در سنین بالای 40 سال می گردد.
شرح حال این اختلال درست از غده ی پروستات بزرگ شده ای آغاز می گردد که راه خروج ادرار را بر اثر بزرگ شدن، مسدود می کند و شخص برای تخلیه ی ادرار ناچار است از سندهای پزشکی استفاده نماید. مثل وازکتومی این عمل باعث ایجاد ناتوانی جنسی می شود و بچه هایی که از این پدران که دچار خودارضایی مکرر بوده اند به وجود می آیند غالباً سلامت کامل روحی و بدنی ندارند و مستعد بیماری های متعددی هستند.

خودارضایی در خانم‌ها
عمل خودارضایی تنها در آقایان وجود ندارد بلکه خانم ها هم به آن دچارند، اما در میان خانم ها به میزان آقایان طرفدار ندارد چون به هر حال برای آنها به صورت زجرآور و دردناک و سخت جا افتاده است و باعث اختلالات در دوران زناشویی خانم ها می شود مثل اینکه خانم هایی که در دوران قبل از ازدواج از روش های خودارضایی استفاده می کردند در روابط جنسی خود دچار عدم انزال واقعی و لذا نرسیدن به ارگاسم هستند و غالباً در روابط جنسی ناامید و سرد می باشند.
هیجانات آن برای ایشان کم است و خیلی سخت می توانند از رابطه خود لذت ببرند و حتی در بسیاری از موارد مردان آنها مجبورند از روش هایی شبیه خودارضایی برای رساندن ایشان به ارگاسم استفاده نمایند.

خودارضایی از دیدگاه روانکاوی
آنچه که باید به عنوان زنگ خطر به دختران و پسران جوان امروز گفت این است که عمل خودارضایی یعنی خروج مایع منی از کانال ناسالم به روشی بسیار غیرطبیعی و نکته اینجاست که مایع منی همان (جان) و عصاره وجود انسان است که سبب حیات و طول عمر و سلامتی اش است، بسیار با مغز ارتباط تنگاتنگی دارد و در این میان غده هیپوفیز نقش قلب تپنده را دارد. لذا این موضوع را جدی گرفته و با بالا بردن میزان اطلاعات از فرآیند ساخت منی، تأثیر ایماگو و نقش های ذهنی در تولید منی، ساختار پیچیده تحریکات جنسی و تأثیرات آن در الگوهای آمیزشی پس از ازدواج می تواند سلامت جنسی شما را به خطر انداخته و یا با آگاه شدن از تبعات آن و آموزش کافی و درست، سلامت جنسی شما را تضمین نموده و به کمال رساند.

اختلالات ناشی از خودارضایی
از اختلالات خودارضایی در خانم ها و آقایان می توان به اختلال در رشد سیستم عصبی، مغز، خستگی، از دست دادن انرژی و سرزندگی، کاهش قدرت حافظه و خلاقیت فرد، حس سرخوردگی و پشیمانی و ندامت پس از آن، پایین آمدن عزت نفس، عدم تمایل به تشکیل زندگی و گرایش جنس مخالف، عدم شرکت در فعالیت های جمعی در مدت طولانی، پوکی استخوان، کاهش گلبول های قرمز خون، پایین بودن سطح پلاکت خون پس از میانسالی، ناتوانی جنسی پس از ازدواج، عدم نعوظ کافی، از بین رفتن اسپرم به مروز زمان یا اسپرم زدگی، گرایش و استعداد یافتن اختلالات جنسی دیگر همچون فتیشیسم، گرایش به روابط غیرعادی برای فرار از واقعیت، استفاده از ابزارهای مکانیکی آسیب زننده و احتمال ایجاد ناباروری دائمی در زن و مرد، همه اینها را به آسیب های روحی و روانی اضافه نموده و تصمیم بگیرید که راه درمان را از همین امروز آغاز نمایید.
بدانید که هرگز برای شروع دوباره دیر نیست و شما می توانید خود با آگاهی، درمانگر توانمند خود باشید.
در مقاله ای جداگانه به روش های درمانی این کار مفصلاً خواهم پرداخت.