اخیرا با پخش شدن ویدئویی از گریه‌های یک دختر بچه و گفتن جمله «نمیخوام بوسم کنی کرونا میگیرم» خطاب به پدربزرگش، من را به این فکر واداشت که چرا با فرزندانمان در مورد این موضوع صحبت نمیکنیم تا بجای نگرانی و استرس به فکر مراقبت و رعایت نکات بهداشتی باشند.
از آنجا که خبرهای منتشر شده از اتفاقات اخیر مرتبط با ویروس کرونا بسیار زیاد است ، والدین ممکن است از خود بپرسند که آیا باید با فرزندان خود در مورد آن صحبت کنند یا خیر؟ شاید با خودتان فکر کنید صحبت نکردن و گفتن اینکه ما می خواهیم فرزندان خود را از اضطرابی که این شیوع جهانی را احاطه کرده است، محافظت کنیم کافی است، ولی دلایل خوبی وجود دارد که بتوانید در مورد این موضوع با آنها صحبت کنید.
با توجه به در دسترس بودن سریع اخبار توسط رسانه ها و شبکه های اجتماعی، شنیدن اخبار توسط دوستان، همکلاسی ها و حتی معلمان بهتر است شما نیز به عنوان والدین با فرزندان خود در این باره صحبت کنید. اگر شما از صحبت کردن در مورد این موضوع به طور کامل اجتناب کنید، این اتفاق می تواند ترس آنها را از گفتن این بیماری که کرونا ویروس خیلی وحشتناک است ، برانگیزد. شما می توانید موضوع را برای آنها با استفاده از مثال مشخص کنید، به عنوان مثال به آنها بگویید که این نوع جدیدی از کروناویروس است، و سرماخوردگی نیز یک کورونا ویروس است و دانشمندان هنوز در حال فهمیدن چگونگی مقایسه این ویروس با دیگران هستند.
با صحبت کردن با فرزندانتان به آنها فرصتی می دهید تا سؤالاتی را که ممکن است برایشان به وجود بیاید را بپرسند، به آنها بگویید که مسئولین، تمام تلاش خود را برای حفظ امنیت مردم انجام می دهند. (قبل از به اشتراک گذاشتن هر گونه نارضایتی که ممکن است در مورد نحوه برخورد مقامات با شیوع این بیماری داشته باشید با دقت فکر کنید.)
البته آنچه شما می گویید به سن کودک بستگی دارد و باید نحوه صحبت درباره آن را بر اساس سطح رشد آنها تنظیم کنید. منطقی نیست که در مورد شیوع ویروس با کودک هفت ساله خود صحبت مفصلی انجام دهیم ، اما ممکن است آنها درباره تغییراتی در روال مدرسه از جمله شستن دستها هنگام رسیدن به مدرسه از شما سؤال کنند. می توانید به آنها بگویید که بیماری هایی وجود دارند که شستن دست ها یکی از روش خوب برای سالم ماندن است.
مهم نیست که فرزند شما چند ساله باشد، در بحث و گفتگو مستقیم و بالفعل باشید. بدون اطمینان به هدف، اطمینان بخش باشید. به عنوان مثال ، اگر فرزند شما سؤال كرد كه آیا ممکن است یکی از والدینش درگیر این بیماری شوند؟ با لبخند به او بگویید كه بعید است و مطمئناً امیدوار هستید كه این اتفاق نمی افتد، و در مورد اقدامات مؤثر برای به حداقل رساندن ریسك خود مانند شستشوی مناسب دست صحبت كنید. یا به او بگویید که این بیماری در صورت رعایت نکردن نکات بهداشتی میتواند سخت باشد ولی به طور کلی یک دوره بیماری است بیشتر افراد بهبود می یابند.
مواظب باشید که آنها را وحشت زده نکنید. اگر آنها نگران به نظر نمی رسند، دیگر نیازی به ترس و وحشت شما نیست. به ویژه مراقب باشید که از ترس برای ایجاد انگیزه در آنها استفاده نکنید – به عنوان مثال ، گفتن «اگر دست‌هات رو نشوری ممکنه مریض بشی» گزینه بهتری است نسبت به اینکه بگویید « نکنه می خواهی بمیری که دستت رو نمیشوری» رویکردهای مبتنی بر تهدید به سلامتی عاطفی آنها کمک نمی کند.
صحبت کردن با فرزندانتان در مورد کرونا، فرصتی برای نشان دادن چگونگی مدیریت ترس است. به جای تمرکز بر احتمال بیمار شدن، تأکید کنید که شما به عنوان یک خانواده با هم، همه مشکلات را برطرف خواهید کرد. چند نکته اطمینان بخش تر از این است که بدانیم داستان زندگی عمدتاً مربوط به این نیست که آیا اتفاقات بد رخ داده یا نه ، بلکه در مورد چگونگی رسیدگی و حل مشکلات اجتناب ناپذیر است.
نوع برخورد فعلی شما، نوع نگرش فرزند شما را برای بقیه عمر شکل میدهد. زیرا مطمئناً این ویروس آخرین تهدیدی نیست که دنیای ما با آن روبرو خواهد شد. این فرصتی است برای اینکه به بچه های خود نشان دهید که از ناآشنایی ها نباید ترسید – در واقع ، این همان چیزی است که زندگی را به وجود می آورد.
شاید بهترین راه برای برقراری ارتباط برای گفتن اینکه نیازی به ترس نیست این است که ابراز کنید با هم بودن و خوب بودن از این ویروس بزرگتر است.
